Av
Lars Eskeland
Avprent av sette utgåva som kom i 1921
Utgjeve av Norrønalaget Bragr i Bergen i 1997 (ISBN 82-91639-01-9).
Netutgåva i januar 2006 ved Lars-Toralf Storstrand og Olav Torheim.
Netportalen sambandet.no ||| Tidskriftet Målmannen
Ydda | (er, e). av odd |
Yfsa | (ei-, te), av ufs |
Yggdrasil | -asken, mytologisk asketre som vaks ved jordas sentrum |
Ykt | ei, el. øykt |
yl | ein, sjå øl |
yla | (er, te) |
ylja | (yl, ulde, ult) = yrja |
ylja | el. ølja : Verma |
yllast | (est, yltest): få ull |
ylmast | (est, dest): verta olm |
ylmen | olm, morsk, hutande |
ymis | (t, fl. ymse) |
ymis | -t, ymse: som ikkje er like eins støtt; skiftande; ustadig, uviss; tviksam; nokre, fleire |
ymsa | |
ymsing | ei |
ymt | ein. ymta |
ynde | eit. -full |
yndeleg | som vekkjer hugnad, tiltalande; hugleg, uneleg, triveleg, hyggjeleg, gild |
yngd | ei |
yngja | (ei-, de) |
yngst | av ung |
ynk | ein. -a. -sam, ynkeleg |
ynske | eit |
ynskja | (ei-, te) |
ynskjeleg | det ein ynskjer, som ein ynskjer |
ynskte | ynskt, av ynskja |
yppa | strid |
yppare | ypparste |
ypparleg | det øvste; det som flyt upp til yta; kremen; det beste |
yr | eit: dysjeregn. yra (er, de) |
yrde | eit, av urd |
yreregn | eit |
yrja | (ÿr, urde, urt) |
yrke | eit. -dag, -laus |
yrkesbror | ein |
ysme | ei: uklår luft |
ysta | (er, e). ein ystar |
ystehus | eit |
ystekjel | ein |
ysteverk | eit |
yta | (er, te) |
yte | ei. ytefure |
yteleg | |
yter-frakk | -plagg. -side |
ytnad | ein |
ytra | : setja lenger ut |
ytre | og indre |
ytre | ei (ytrebygdene) |
Ytre Rendal | i Hedmark |
ytst ute | yttarst |
Ytterøy | i Nord Trøndelag |
Yva | (er, de): reisa håri. yva seg el. yvast (est, dest): kvida seg. yven. yvna |
Yver | (el. over) og under |
Yverbreidsle | ei |
Yvergjeven | å ha gjeve seg yver; kapitulert; oppgjeve |
Yvermenneskjeleg | å vera utanfyre ålmenne menneskjelege evnad |
Yvermål | eit |
Yvernaturleg | å vera utanfyre kontroll av naturlà gene |
Yversetning | ei |
Yverskyn | eit |
Yversyn | ei el. eit |