Norsk Ordliste

Av
Lars Eskeland
Avprent av sette utgåva som kom i 1921

Utgjeve av Norrønalaget Bragr i Bergen i 1997 (ISBN 82-91639-01-9).
Netutgåva i januar 2006 ved Lars-Toralf Storstrand og Olav Torheim.
Netportalen sambandet.no ||| Tidskriftet Målmannen


A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z Æ Ø Å

vad eit, = vadstad, ein
vada (e, o, a)
vadbein eit
vadmund eit (for fisken)
vadmÄl eit; el. vadmel, vÄmmÄl, vÞmmÞl, krympa ullty.
vadra seg burt
vadsekk ein
vadslĂČk eit
vaffel ein, fl. vaflar. -jarn, -kake
vag ein. -s-botn
vaga  
vagg ein. a
vaging ei
vagla  
vagn spekkhoggar, staurkval
Vagnen (stjernebilete)
vak (t)
vakande (i eitt -)
vakanse ein
vaken vakna
vaks el. voks, eit. ~ljos
vaksen  
vaksinasjon ein
vaksinera (a el. te)
vakt ei. ' a
vaktel ein, fl. vaktlar
val ein (vik med grunt vatn)
val eit (stortings-)
valbjĂžrk ei
valbolk ein
vald eit. -s-ferd, -mann, -verk
valda el volda (er, e)
valdris ein (frÄ Valdres)
valen  
Valhall  
valkyrje ei
vallak ein: gĂŹlda hingst
valleslett ei: regn og snĂž, snĂžslaps
valmann ein
valmue ein
valmĂžte eit
valnĂČt ei
vals ein
ValsÞyfjord pÄ MÞre
valuta ein
van (t). vane, ein
van- makt~s, ~trivnad
vanad ein: skade
vand -a
vandar -veg, -veg(e)s:
vande ein
vandhĂžv  
vandleg nĂžgje
vandra . vandring, ei
vandsam  
vandt vanskeleg
vane ein. -drikkar
vanfĂžr  
vang ein
vange ein: kinn
vanhjelpen Ă„ ikkje vera i stand til Ă„ gjera sjĂžlv den enklaste ting
vanilje ein
vankunne ei
vanleg  
vanlukke ei
vanmĂŠta (er, te)
vanrĂžkt ei
vanseda som ikkje syner god folkeskikk; uskikkeleg
vanskapa (er, te)
vanskapning ein
vanske ein
vanskeleg Ikkje lett
vanskipnad ein
vanskĂžyta (er, te)
vanstell eit
vanta  
vantakk ei
vantrivast (i, el, i)
vantru ei
vantukt ei. -a
vanvare ein
vanvares  
vanvyrda (er, e)
vanvyrdnad ein
Vanylven pÄ MÞre
vanĂŠra (er, de)
var (t)
var eit (pute-)
vara : vakta
vara (er, de)
vara- ~formann, ~lykel, ~mann, ~styre, ~vott
VaraldsĂžy i Hordaland
varast  
varda (a, )
varde ein
vardyvle el. vardĂžger, eit: fvlgje~Ă„nd
vare ei
vare ein: taka - pÄ, ha til
varetekt ei
varg ein. -skinn. . eit, -unge, ein
variasjon ein
varig = varug
varleg Forsiktig
varlĂŠte eit
varlĂ„ten  
varme ein
varmebelte pÄ jordi: ekvator
varmegrad ein
varmeleidning ein
varna = verna
varnad ein
varsam (t)
varsel eit
varskua el. varsku (r, dde)
varsla  
Vartdal pÄ MÞre
varug el. varig
varulv ein
varveitsla  
vas eit. -a
vasall ein
vase ein
vaselin ein
vaslast verta vassfull
vaslen full av fjas og pÄfund
Vass- av vatn. vass~drag, ~drope, ~ferd, ~sele, ~sott, ~trĂžm, ~velling, ~graut, o.m.fl.
vassa  
vassarv ein (ugras-)
vassfull  
vaterpass eitein vater
vaterstag eit
vatn eit. -a
vatt eit
vattersott ei: -sjukdom
vaver eit. vavra
ved veggen
ved ein --skia, --skjol
vedd eit. -a: vÄga
veddemÄl eit
veder- Fara, ~lag, ~leggja
vedgÄ medgje, erkjenne, tilstÄ
vedheng eit
vedkjĂžmeleg  
vedtak eit
vedtekt ei
vedunder Eit, -leg
vedvendel ein
Vefsn i Nordland
veft ein
veg ein, fl. -ar el. -er
vega (e, o. e)
vegetasjon ein
vegg ein, fl. vegger
vegge-lus ei. -mot
vegn ei: fiskebunad
vegner pÄ mine vegner
VegÄrdshei pÄ Aust~Agder
veida (er, de): fanga
veide-hÄr vÚrhÄr; -skog;
veidn ei: fengd
veie eit: stert
veifta  
veigjerd ei
veik (t). -leg
veik ein, fl. veiker. Lampe
veile ei: lyte
veit veite, ei veita (er, te)
veitsle ei
veivla  
vek eit (i -slÄtt) el. vik
veke vĂŹke, ei
vekk = burt, som er betre
vekkja (er, te). blod-
vekkja (vekkjer, vekte, vekt, el. vakte, vakt)
Vekkjing Ei: kristeleg mĂžteserie,
veksa (e, o, a)
veksel ein, fl. vekslar
veksla pengar
vekt ei. vektug: tung
vel godt og –
velde eit. ein-.
veldor fl. : reidskapar
veldug  
velende eit: svelg
velfar eit
velferd ei
velin (-papir), fint, pergamentliknande papir
velja (vel, valde, valt)
velkome ei. Velkomehelsing, ei. velkomen
vell ein, fl. -er
vella (e, a. o): strĂžyma
velling ein: supe, ei
vellĂŠrd  
velseda  
velsemd ei
velsigna  
velsigning ei
velsk frÄ Valland
velstand eit (ein). -s-folk
velstelt Rein, velkledd, stilfull
velta (e, a, o). Han valt, velta (er, e) stein
velvĂŠre eit
ven (t)
vend ei venda (er. e)
vendane (folket)
vende ei
veng ein (fl. venger)
vengbÄt ein: hydrofoil
vengje ei
venja (ven, vande, vant)
venleg  
venn sjÄ ven, ein
venskap ein
vensĂŠl (t)
venta  
venteleg  
ventilasjon ein
vér ein. -lamb
vér Eit, -a
ver- i verbror o.
vera (er, var, vore)
veranda ein
verbror ein
verd (t)
verd ein (natt-)
verd eit. -setja,
verd el. heile verdi
Verdal i Nord-TrĂžndelag
verdauke ein
verde eit (ku-, jord-)
verdig Heiderleg, stilfull
verdotter ei
verdsleg  
vere ein (i hudi pÄ kyr)
verfar ein
verft eit, el. verv, ein
verja (vĂšr, varde, vart)
verje ei
verk ein. -broten, -finger
verk Eit, a
verkeleg  
verken eit. -s-kjole
verkja (er. te)
verknad ein. verkning, ei
verksam  
verksemd ei
verkstad ein
verma (er, de)
verme ein
vermor ei
vern ei el. eit. -a
veronika ein
verpa (e, a, o)
verre verst
vers eit
versjon ein
versna verta verre
Versyster ei
vert ein
verta (e, a, o)
vertshus eit
vertskap eit
verv ein, el. verft, eit
verÄtte ei
vesal (vesalt). -dom.
veske ei (hand-)
Vesle gjenta
vest ein
vesta sjÄ vestan
Vest-Agder fylke
vestan- ~drÄtt, ~til, ~vér
Vesterland (og Austerlandi)
Vestfold fylke
vestibyle ein
Vest-India Nemning for ulike Ăžyar kring i Karibhavet
vestlending ein (frÄ Vestlandet)
vestre  
vete ein (varde)
veteran ein
vetrast = vintrast
vetrung ein: Ă„rsg. hest, ukse
vett sjÄ vit, eit
vette eit. vondt
vetter ein, el. vinter
vetter vetrar
vettug vitug
vev ein , -er
veva (e, o, . o)
vevgogn ei
vevnad ein
VeĂžy (MĂžre)
viadukt ein
vibrasjon ein
vid (t). -gjeten, -mynt, -rĂŠsen
vida = vidka
vida fara ~
vidje ei
vidka  
vidna : verta vidare
vidt umkring
vidvang ein (koma pÄ vidÄtte, ei)
vier ein (busk)
vigja (er, de)
vignett ein
Vigra pÄ MÞre
vigsla  
vigsle ei
vik ei, fl. -ar
vik eit (av-, til-)
vika (i. ei, i )
vike ei
viking ein. -skip
vikja (er, te) Ăžyken
vikla foten
Vikna (Nord-TrĂžndelag)
viktig (-ug)
vilder éin (koma pÄ vildra . -st
Vildring ein
vilja (vil, vilde, hev vilja)
vilje ein
viljug (t)
vilkÄr eit
vill (vilt). -skap, ein
villa (er, villte, villt)
villarkorn eit
ville ei
vill-eple eit
villfaren villfarande
villing ein (galning)
villmannsferd ei
villmannsleg adj.
villskap ein
villske ei
vilt av vill; dyr som ein driv jakt el. fangst pÄ
vilt eit
vima tulla
vimpel ein, -fl. vimplar
vimra  
vims ein. -a. vimsen. Vimsut
vind (t): skeiv. -Ăžygd
vind ein. vindal
vinda (vind, vatt, vande)
vindauga eit, fl. -augo
vinde ei
vind-egg eit
vindel ein, fl. vindlar
vindskei ei
vind-Ăžygd skjegl
vingel eit. vingla
vinkel ein. fl. vinklar
vinn el (- pÄ)
vinna (i. a, u)
vinne ei = onn
vinneleg = vinnande
vinster ei, fl. vinstrar (hjÄ jortedyri)
vinstre handretning, hjartesida
vinter ein. fl. vintrar, ei.
vintra . -st el. vetra, -st
vipe ei (fugl)
vippa  
vippe ei
vir ein (stÄ1-)
virak ein
virra  
virvar eit
vis (t). -leg
vis ei
visa (er, te)
visar ein (klokke-)
visdom ein. -s-ord:
vise ei
vise ein (korn-)
visen (i, e, ne)
visir eit
visitas ein
visitasjon ein
visitera (a el. te)
visitt ein. -kort
visjon ein
viskelér eit
visleg  
visna  
vispa  
viss (Visst)
visse ei
visseleg visshendt
vissmun ein: visse
Visst av viss og vita
visst ein: spel i kort
visste av vita
vist av vis og visa
Vist ei (heim-). Vister etter bjĂžrnen
viste av visa
visvas eit
vit eit. sam-, u-, van-
vita (veit, visste, visst)
vitende eit: med mitt
vitja  
vitna  
vitne eit
vitnemÄl eit
vitneprov eit
vitnesburd ein, el. vitnesbyrd, vitnemÄl, eit
vitrast : fÄ vit
vits ein
vitskap ein. -s-mann
vitta = veifta
vittig  
vitug (t)
viviseksjon ein
vodve ein: muskel
vogga  
vogge ei
vogn ei
vokal ein. -samhĂžve
vĂłke ei: vaking, and
voks el. vaks, eit
vokster ein, fl. vokstrar. -lĂŠre, -riket, -von
Volda pÄ MÞre
volda (er, e) el. valda
Voll pÄ MÞre
voll ein. -hĂžy
volontĂžr ein
volum eit
VoluspÄ Volva sin spÄdom, norrÞnt litt. Verk
volve ei
vomb ei (fl. vember) el. vom (fl. vemmer)
von ei. -brot, -broten, -full
vond (t). -skap
Vondemannen umskriving av fa’n, djevelen
vonding ein
vondla hĂžy
von-draga (e, o, e)
vondske ei vondsken
vondsleg vond og lei; ilsk, morsk, vondskapsfull
vondul ein, fl. vondlar
vonlaus som ikkje eig von
vor ein: bryggje. -stein
vord ein (tun-, gard-)
voren (sein-, stor-, so-)
Vorma (elvi)
vorpen av verpa
Voss Kommune i indre Hordaland
voss ein (fl. vesser), vossing, ein
vott ein
vrak eit (av skip)
vrang = rang
vreid -ast (est, dest)
vrida (i, ei, i) (vri, vrir)
vridal vriden
vridar ein
vrikka  
vringla  
vulgĂŠr av lat. vulgaris: folkeleg
vulkan ein
vunden av vinda
vunnen av vinna
vyrd -eleg, -laus, -sam, -skap
vyrda (er, e)
vyrdeleg som er heider verd
vyrding ei
vyrdlaus som ikkje er heider verd, den som opptrer v. -t
vyrdnad ein
vyrdsla  
vyrdsle ei
vyrk (t)
vyrke ei (helg og vyrkedag, ein)
vyrke eit
vĂŠda (er, de): klĂŠda
vĂŠde eit (klĂŠde)
vĂŠg (att-, fram-)
vĂŠgja (er, de): gjeva etter
vĂŠkje ei: gjente
vĂŠla (er, te): leggja i vĂŠle, ein (haug)
vĂŠmen som byd imot; ekkel, ufyseleg; avskyeleg
vĂŠpna  
vĂŠpnar ein
vĂŠr (vĂŠrug). glad~, blid
vĂŠr eit (fiske- dyne-)
vĂŠre eit (sam-, til-)
vĂŠring ein (i Miklagard)
vĂŠring ein (ran-, salt-)
vĂŠrug vĂŠrig = bidig
vĂŠsa (er, te): vasa
vĂŠske ei (vĂŠte)
vĂŠta (er, te)
vĂŠte ei
vĂžda (er, de) seg (med klĂŠde og skor)
vĂžla (er, te)
vĂžle ei
vĂžling ei
vĂžnast (est-, test) : vona
vĂžnen kravsam.
vĂžrter eit. -Ăžl
vÄ (r, dde): ottast
vÄbÞn ei: forbanning
vÄde ein: fÄre. -drÄp, -eld, -rop, -skot
vÄdeleg fÄrleg, den som valdar skade
vÄe ein: vÄghals
vÄg ei: handspik
vÄg eit: vÄgestvkke
vÄgal uredd, dumdristig
vÄgan eit: vÄgespel
vÄgeleg fÄrleg, det som fylgjer vÄgnad med
vÄgmor ei (i svull)
vÄgnad ein
vÄgsam vÄgal, ein som set livet pÄ spel
vÄgvÊr -ing, ein (frÄ VÄgÄ)
VÄgÄ i Gudbrandsdalen
vÄhÞv (t): uviss
vÄk (t): veik
vÄk ei (i isen)
vÄk ein
vÄl ein
vÄl Ein, eit: brote
vÄla : skrika
vÄleg fÄrleg
vÄnd ein: jordrotte
vÄpen eit. -fÞr, -kvild
vÄr (t)
vÄr Ein, -ast (ast)
vÄrblÞyte ei
vÄrbÊr ku som skal kalva om vÄren, haustbÊr
vÄrbÊr kyr
vÄrfrumess (25. mars)
vÄrgidn ei: sÄgidn
vÄrgjÊle Ei, freknor
VĂ„rherre umskriving av Gud, Herren
vÄrhÊse ei: vÄrterre
vÄrkjenning ei
vÄrknipe ei vÄronn, ei
vÄrna : tulla,
vÄrvinne ei: vÄronn
vÄs eit: stridt strev, -klÊde
vÄsa : ynka
vÄt (t). -sam
vĂ„tna  
vÄtsumar ein
vÄtta : ansa