Av
Lars Eskeland
Avprent av sette utgåva som kom i 1921
Utgjeve av Norrønalaget Bragr i Bergen i 1997 (ISBN 82-91639-01-9).
Netutgåva i januar 2006 ved Lars-Toralf Storstrand og Olav Torheim.
Netportalen sambandet.no ||| Tidskriftet Målmannen
ha | sjå hava, hadde, havt |
hage | ein |
hagl | eit: -a |
hagleg | gjort med hagleik, ein dugleik |
haglette | ei: rauddravle |
hagtorn | ein |
hai | ein |
hake | ei, el. hoke |
hake | ein |
hakkespett | ei, |
haksa | |
hald | eit |
halda | (held. heldt, halde) |
halden | (heil og h. ) |
hall | ei: stor stove |
hall | ein: stein |
hall | eit. |
halla | |
Halldis | Hallvard o. fl. |
halleluja | el. halelujah, frå hebr: pris JHVH. |
halling | ei: ei lid |
halling | ein |
hall-lendt | ei lid, stad der marka eller lendet 'hallar' |
hallusinasjon | ein: synkverving; helst grunna narkotiske stoff |
halmstubb | restar etter at kornet er slege, på åkrane |
Halsa | på Møre |
Halse | og Harkmark på Vest-Agder |
halsmot | |
halv | -annan (-onnor, halvtanna)-tridje, -v-verde. halvemål, eit bygdemål med burtfallen h |
Hamar | Bispesete og by i Noreg |
hamar | ein, fl. hamrar |
hamleg | |
hammar | sjå hamar |
hamn | ei. hamnegang, ein: beite, grasmark |
han | hans, honom el. i han |
hand | ei (fl. hender). –fallen, -fast, -fridt, -grep, -klæde, -red (eit), -rev (eit), -sama , -tak (-ast), -verk (-ar), -verksmanno. fl. Handelag, |
handel | ein. -s -mann, -hus. |
handla | |
handleg | om t d reiskap: som høver for handa, lagleg å nytte |
handyvle | eit |
hane | ei (unggeit) |
hane | ein |
hang | hange |
hanga | (heng, hekk el. |
hank | ei, el. honk; fl. henker |
hanska | . hanske, ein |
Harald Hårfagre | Norìgs fyrste tjodkonge (allkonge), tok natsirearlovnad på å samla Norìg til eitt rike. |
hard | (t). -hendt, -huga, -mælt o. fl. ein harding: |
hardang | ein: frosi mark |
Hardanger | Hardangervidda. hardeng, ein el. |
harddrøg | som dreg hardt |
hardhause | |
harding | |
hardla | mykje, monaleg; ikkje så reint lite, |
hardleg | hardsleg |
hardna | |
hardnuven | hard, hardhendt, som krev styrke og uthald |
Hardråde | (Harald H. ) |
hare | ein -mynt |
harkal | el. Harken, skral, veik; låk, ring |
harpe | ei |
harpeis | ei, el. harpiks, ein |
harpun | ein. a |
harv | ei, el. horv |
hasj | ein: av arab. Hasjisj, narkotikum |
hasl | ein. haslelauv |
hastig | Snøgg |
hat | eit. hata . hatig |
hatt | ein |
haug | ein |
haugstall | ein: sveinkall |
hauk | ein |
hauka | |
hauka | kaua |
haust | ein. hausta |
hav | eit. -båra, -djup. |
hava | el. ha ~(hev el. har) |
havandslaus | som ikkje har noko å gjere; tomhendt |
havandsvit | eit |
havekjær | |
havet | Alt som ikkje er turrt land |
havre | ein; -korn |
havsauga | sund mot |
hebraisk | språket bibelen er skrive på, hebrear, ein: israelitt, jøde |
Hebridane | Øygruppe i Atlanten, nær Britannia |
Heddal | i Telemark. ein heddøl, ein |
Hedmark | fylke |
hedne | ei: hårlugg |
héfta | (er, e). eit hefte |
hega | hit |
hegda | |
hegg | ein fl. hegger |
hegn | ei; -a |
Hegra | i Nord-Trøndelag |
hegre | ein |
hei | ei (fl. -ar) |
heida | |
Heidal | i Opland |
heide | ei: fotband. |
heide | eit. med-, upphelg, ei (fl. - ar) |
heiden | ukristna. '-dom. |
heidning | ein: nemning for ikkje-jøde (dei som budde langt ute på heidene, og ikkje var nådd av evangeliet). |
heiegard | ein |
heilag | -dom, -menne. Heilag-Olav, den Heilage Ande el-Heilaganden |
heile | ein: hjerne |
heilhuga | Til å lita på |
heilo | ei (fugl) |
heim | ein. heiman, -til. |
heime | ei: |
heime | heimleg |
hein | ein: -fint bryne |
heit | (heitt) |
heita | : trulm |
heita | (er, te) |
heitna | = hetna |
hèjab | hovudplagg for kvinnor, oftast nytta innan islam; skaut |
hekla | |
heksa | (er, te) |
hekta | i |
hektar | ein (flatemål) |
hekte | eit |
hel | sjå ihel |
hela | med ein tjuv. ein |
héla | . hele, ei. -frosen |
helar | |
helga | |
helgdag | ein |
helgedag | ein |
helgemess | (lste novbr. ): alle heilages dag, dagen etter alle heilages eftan |
helgemillom | |
helheim | ein |
hella | (er, te): renna |
helle | ei. |
hellefisk | ein: kveite |
hellén | ein (. frå Hellas) |
heller | helst |
heller | ein el. hillar |
helletekkjar | |
helming | ein = helvt |
helorom | (vera i h. ), sanseløysa |
helsa | |
helse | ei |
helsebot | ei |
helsig | |
helst | |
helsug | |
helte | ei (av halt) |
helvete | eit |
helvt | ei |
hemn | ein; -a (er, de) |
Hemne | i Sør-Trøndelag |
hemngjerug | Ein som vil ha hemnd |
hempe | ei |
henda | (er, e). eit hende |
hendesløys | ei |
hendig | Hag, dugleg med nevane |
hendt | nett-, stor- |
henge | eit |
hengja | (er, de) |
hengje | -aksla, -bjørk, -lås, -myr. -mån |
hengla | |
hengsle | ei og eit |
henta | |
hepnast | : lukkast |
hepne | ei: , lykketreff’ |
heppe | ei. Heppeleg, heppen |
her | og der. her ute |
her | ein. -folk, -mann |
Herad | på Vest-Agder |
herad | eit. heradsstyre |
heraldikar | ein |
heraldikk | ein: skjoldmerkelære |
herbarium | eit |
herbyrge | eit. Herbyrgja (er, de) |
herd | ei fl. -ar) |
herda | (er, e): gjera hard. |
herdig | |
herja | . herjeferd, ei. herjing, ei |
herk | eit: pakk |
herke | eit, : |
herkja | (er, te) |
herleg | praktfull, gild, sæl, strålande, frå dansk:herre-lik, lik Herren |
herlegdom | ein, der alt er herleg (himmelen) |
herleggjera | -gjort; gjort lik Herren (JHVH) |
herm | eit. herma (er, de). herming -i |
hermetikk | ein |
herre | ein. -døme. Herr (hr. ) Jon |
herse | ein |
hersk | -na |
herskipnad | ein |
hertaka | (e, o, e) |
Herøy | på Møre |
hes | ei, fl. hesjar |
hesja | |
hesje | ei |
hespa | |
hespe | ei |
hespel | ein. fl. hesplar |
hespetre | eit |
hest | ein |
heta | |
hete | ei. |
hete | ein |
hetna | |
hette | ei |
hevd | ei |
hevda | |
hevel | (på ei bytte), ein, fl. hevlar |
hevja | (e, o, o) |
hi | eit (bjørne-, ulve-). |
hia | seg |
Hidra | på Vest-Agder |
hieroglyff | ein |
hika | : lengta |
hika | : vera uviss |
hiksta | |
hildra | : sjå for stor ut. hildring, el |
himmel | ein fl. himlar |
himmerike | eit |
hin | (hi, hitt, hine) |
hind | ei, fl. hindar el |
hinder | eit. hindra |
hinder | |
hindring | |
Hinmannen | Forvansking av Fa'n: Hin mannen |
hira | (er, te). hiren: dauv- -leg |
hird | ei. -mann |
His | på Aust~Agder, |
hissa | hunden på |
historie | ei =soge. historie-leit |
hit | og dit. hitanfor. hitetter |
hit | ei, fl . ar el. -er |
Hitra | i Sør-Trøndelag |
hitt | av hin |
hitt | ein: slumpehøve |
hiva | (er, de), , (i, ei, i) |
hjal | eit; -a |
hjalt | eit (' sverd-) |
hjarta | (god-) |
hjarta | eit, fl. hjarto. hjartans god, ven |
hjartig | Mild til sinns |
hjell | ein |
hjelm | ein |
hjelp | ei; -a (er, te) |
hjelpsam | Flink til å hjelpa |
hjerne | ein = heile |
hjerte | sjå hjarta |
hjon | eit: ektefolk |
hjord | ei |
hjort | ein-, -kolle, ei |
hjul | eit. -beint |
hjupe | ei: klungerfrukt |
hjuring | el. hyrding, ein |
hjølt | eit |
hjåmut | uklår |
ho | hennar, henne el. ho |
hodde | ei. Gryte |
hoff | eit |
hogg | eit |
hogga | (høgg, hogg, el. hogde, hogge) |
hogold | ei: togbøygel |
hogster | ein |
hoke | ei, el. hake |
hokk | eit: lite rom |
hokken | = kven |
hol | (t). -a |
hol | eit. holut |
holamot | eit: |
hold | eit: kjøt. -a -ast |
holdig | i god hald, fyldig, triveleg; "godt hev kongen fødd oss" |
hole | ei - holut |
holk | ein |
Holla | i Telemark |
holleg | dugeleg |
holm | el. holme, ein |
holmgang | ein |
holt | eit. skog |
Holum | på Vest-Agder |
homa | seg (um. hest) |
homa | : d. måbe |
Homma | Sjå homa seg |
honk | ei, fl. henker |
honning | ein el. huning. |
honnør | ein |
honom | av han |
honorar | eit |
hop | ein |
hopa | : gå attende |
hopp | eit hoppa |
hordaland | hordar, fl. Truleg frå keltisk: harud, som tyder ‘helt’ |
horg | ei |
horisont | ein: synsrand |
horn | eit. hornut |
horngjel | ei (fisk) |
horse | ei |
hortig | el. hortug: dugeleg |
horv | ei. - a |
horv | eit: måte -a (er, de) |
horveleg | Veldig, kraftig |
hos | = hjå |
hosa | ifrå seg. |
Hosen | laus hose. ei |
hosianna | frå hebr. Hoshanna: “Frels oss!†|
hoss(en) | = koss, korleides |
hosta | . hoste, ein |
hoste | mykje |
hota | : truga el. hûta |
hotell | eit |
hottentott | ein |
hov | ein. -soleie |
hóv | eit. -gode, ein |
hovde | ein |
hovding | ein, el. høvding |
hoven | |
hovmann | ein |
hovna | |
hovold | fl. (i ein vev) |
hovud | eit. ein |
hovudsmann | ein (militærgrad) |
hovudstad | by som er sete for regjering og sentraladministrasjon i eit land; òg: største, viktigaste by innanfor eit område |
hubro | ein. , (ugle) |
hud | ei; -ròsa seg |
hudsko | ein |
hufsa | |
hug | ein. -sprengd, -stemne, -stolen. -sviv, -verk, -Vill. huga (ill-, tvi-) |
hugenott | ein fransk protestant, mange vart drepne under det såkalla Blodbrudlaupet på Bartolomeusnotti 1572. |
hugga | . hugge, ein |
hugnad | ein; -leg, -samt |
hugs | eit. -a |
hugsam | Glad, linn til sinns |
hugsnikje | ei: , kokette" |
huk | eit. sitja på – |
hukra | |
huld | h. og duld |
hulder | ei, "fl. huldrer |
Hulder-um-hei | |
hulla | : småsyngja |
huma | : vera rådlaus |
humbug | ein |
humle | ei. humlebøle, eit |
humle | ein (-urt) |
hummar | ein, fl. humrar; -fiske, -klo |
hummel | ein (korn) |
hump | ein |
humra | : småkneggja |
humregauk | ein (fugl) |
humul | ein (stein) |
humør | eit |
hund | ein |
hundrad | eit |
hundradår | eit |
hundre | eit, sjå hundrad |
hundsløkje | ei (ugras) |
hunger | ein. |
hungra | |
hurkel | eit. hurkla |
hurpa | i hop |
hurr | ein: surr |
hurt | ein (i hurten og sturten) |
hurv | ein el. ei: flokk |
husbond | ein |
husemillom | |
huspostil | ein |
husvære | eit |
hût | trugsmål |
huta | . huteleg |
Hûta | Å fara med trugsmål |
hutla | burt |
huve | ei |
hy | eit: dun |
hybel | ein (fl. hyblar) |
hyda | (de): få hud; hudflengja |
hyene | ein |
hyfsa | (er, te) |
hygge | eit. hyggeleg |
hyggja | (er, de) |
hyggje | ei |
hykja | seg (er, te) |
hykla | . ein hyklar. hykling, ei |
hÿl | el. høl, ein: -jut |
hylja | strøvma |
hylja | (hyl, hylde, hylt) |
hylke | eit: litin holk |
hyll | ein (tre) |
hylla | (er, te). hyllest(e)e. hylle, ei |
hylme | ei (på ein ongul) |
hyma | (er, de): myrkna |
hypja | |
hypnotiser | (a el. te) |
hypotekbank | ein |
hypotese | ein |
hyrding | el. hjuring, ein |
hyrg | eit: -vas. byrgja (er, de) |
hyrne | ei, el. hyrna, eit. hyrnut |
hyrning | ein (ein-, staur-) |
hyrnt | = hornut |
hyrpa | (er, te) |
hysa | (er, te) |
hyske | eit |
hytta | |
hytte | ei |
hyvre | eit. sele |
hæda | (er, de): spotta. hædd |
hækja | (te): våga seg |
hæl | ein |
hæna | : turka |
hæra | (te): reinsa for hår |
hærd | grå-, raud- |
hæsa | (er, te): turka |
hæse | ei (av hås) |
hæv | (t) |
hø | ei: fjellhøgd |
høfleg | høvisk |
høg | høgre, høgst, el. høgare, høgast |
høgd | ei |
høgja | (er, de) |
høgsæte | eit |
høgtid | ei- -a |
høker | ein; fl. høkrar |
høl | ein; fl. høljar el. høler |
høla | (er. te. ) og gjøla |
hør | og heim |
høra | sjå høyra |
høsa | (er, te) |
høst | sjå haust |
høsta | sjå hausta |
høv | (t). viss |
høva | (er, de) |
høvding | ein el. hovding |
høve | eit; -leg |
høvel | ein, fl. høvlar |
høvisk | Høfleg, godt oppseda |
høvla | |
høvring | ein (krabbe) |
høy | eit; -onn, -tjuge |
høyende | eit (hovudpute) |
Høyland | i Rigaland |
høymol(e) | ei |
høyra | (er, de) |
høyrsle | el. høyrsel, ei |
hå | ei. -kjellar, -såte, slått |
hå | ein. –brand pigg- |
hå | (r, dde): håtta |
håball | ein: tidi millom våronn og høyonn |
håd | eit; -leg |
håk | håke, ein: lang slamp. håken |
hål | (t). -is. |
hålke | ei el. ein. hålkast |
hårhette | ei |
hås | Sårrøysta |
hått | ein; -a. håttig |
håv | ein |
håvar | (bljug) |