Norsk Ordliste

Av
Lars Eskeland
Avprent av sette utgåva som kom i 1921

Utgjeve av Norrønalaget Bragr i Bergen i 1997 (ISBN 82-91639-01-9).
Netutgåva i januar 2006 ved Lars-Toralf Storstrand og Olav Torheim.
Netportalen sambandet.no ||| Tidskriftet Målmannen


A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z Æ Ø Å

ubba . ubben
ubeden  
ubergeleg  
ubjåleg usømeleg
ubyde eit: ugagn
ubøygjeleg  
udygd ei
udømeleg  
udøyelegdom -skap; ein
udåd ein el. ei
uekte  
uer ein. el. auger
ufjelg (t)
uforfærd  
uforgjengeleg  
uforsvarleg Uforsiktig
ufred ein. -s-lysing, ei
ufriske eit: udyr
ufs ei. ufsedrope, ein
ufullkomen ein
ufullnøgd  
ufygle eit: udyr
ufyse ei. ufyseleg
uføre ei: vanmakt
uføre eit
ugagnskråke ei
ugge ein. uggut
ugild -skap, ein
ugjerd ei
ugjæv  
ugle ei, el. ule
uhandsleg  
uheppe ei
uhorveleg  
uhygge eit
ukjure ei
ukse ein
ukunnig Vankunning, ulærd
ul (t) mat
ulagnad ein
ule ei (katt-)
ulempe ei
ulende eit
uleånd gælisk: bean sidhe, mytisk folkeferd (banshee)
ulikende eit
ulivnad ein
ulivssår eit
ulkeleg ufjelg
ull ei
ullan eit (ullty)
ulla-røyve eit
ullast  
Ullevål Bydel i Oslo
ulna . ulnesmak, ein
Ulòt eit (= uluna)
ulukke ei, el. ulykke
ulune ei
Ulv ein
ulydnad ein
uløyves  
u-låt ein
um  
um hender (med barn)
umage ein: barn; stakkar
umaka seg
umbod eit
umbodsmann ein
umbot ei
Umbria  
umegd ei: barndom, van
umenneske eit
umettande  
umfar eit
umferd ei
umfram -t: ekstraordinært, utanum det vanlege, attpå, dessutan; framifrå, utifrå
umgjenge Eit; -leg
uminneleg  
umkostnad ein
umkring  
umkumpla  
umkverves  
umlag  
umme  
umråda (er, de)
umsenn senn
umsider  
umskifte eit
umsnunad ein
umsut ei
umtale ein
umtykt  
umveges umvegs
umvend -ing, ei, ofte nytta i religiøs samanhang
umyndig  
umælande som ikkje kann tala menneskespråk, oftast brukt um dyr
una (er, te): trivast
undan [unda]
undantak eit
under og yver
under eit
underbarn eit
underburd ein
underfull  
undergjerning ei
underleg  
underst  
undersått ein
undervass- ein: sjå kavbåt
underverk eit
undra (la). -st
undring ei
une ein: hugnad
uneleg  
unemnd unemneleg
ung (t). -lyd, -menne, -møy
ungar ein (frå Ungarn)
ungdom ein. -s-alder, -lag
ungdomleg  
unge fl. -ar, -ane; born
unge ein
unglyd ein
uniform ei
union ein. -s-flagg, eit
univers eit
universitet eit
unna (er, unnte)
unnt av unna
unogge nok
unote ein
unse ein
unt av una
unæming einnæming
unøydes = unogge
upp og ned. uppe
uppatt -dåp, -kveikjing, -tak, -yngjing
uppdaga . ei uppdaging
uppdøl ein (frå Uppdal), fl. -døler
uppeggjing ei
uppeide uppal, eit
uppetter  
uppfinning ei
uppgløding ei
upphaldsvér eit
upphav eit. upphavleg
uppheide eit
uppi lidi
uppkome ei
upplengje ei
upplyse eit
uppmoding ei
upprÃ¥dd  
uppset(t) eit
uppsett av setja upp
uppskoke ei
uppsong ein
upptemjing ei
uppøsing ei
uppå fjellet
ur eit (lumme-)
urd ei. -lendt
urein (t). -ske, ei. -skap, ein
urett ein
urid ei, el. uri
urin ein
urmakar ein
urne ei
urt ei
urudd  
urven  
uryddig  
uråd ei. -leg
usann -ing, ei
usegjeleg  
uskynande uskynleg
uspekt ei: stygg ferd
usse ein: ei -leg
usturteleg  
usvip ein. -leg
Usæl -e, ei
usømd ei
ut og inn
utakksam  
utan  
utanbóks  
utanbords  
utanfor  
utange ein
utanhyses  
utanpå -klæ, -kristen, -lærdom
utanriks- minister, ein; departement, eit
utanskjers i ope hav, i rom sjø, som gjeld oljebusiness
utantil  
utanum  
utanÃ¥t  
utar og ~st
utasa  
utatt utatter
utav = av
utburd ein: attergangar
ute -arbeid, -gangssau, -vere, ei
utekk -eleg
uteljande  
utenkjande utenkjeleg
utett  
utetter vegen
utev ein: vond lukt
utfall eit. -s-os, -vinkel
utfor ~døri
utfylling ei
utfyre (detta -)
utidig  
utifrÃ¥  
utimeskap Ein: styggedom
utjon eit: styggeting
utlegg eit
utlending ein
Utlæg  
utmark ei
utmed havet
utnemne eit
utoen ufjelg el. uvaska
utor  
utreidsle ei
utrivnad ein
utror ein
utsal eit (-s-pris)
utspjÃ¥ka  
utstelling ei (-s-nemnd)
utsyn eit el. ei
utsynning ein
utukt ei. -ig
utum garden
utumgards  
uturvande  
utval eit
utvandrar ein. utvandring. ei
utvegje ei: ufjelgt menneske
utvendes  
utvertes el. utvortes
utyrst  
utyver  
ut-øy ei
u-tått ein
uvane ein
uveges adv.
uvegs adv.
uven ein. -skap, ein
uvér eit. -s-rid, ei
uvette eit: vond ånd
uviljande  
uvinneleg  
uvisleg  
uviss -e, ei
uvit Eit; -a
uvled ein = handled
uvoren  
uvyrde ei
uvyrden adj.
uvægjen ubøygjeleg
uvæne ei: villmark
uvær (t): misnøgd, uroleg
uøygjeleg or syne